Kült bir yönetmen, senaryo yazarı, tek kişilik komedyen, oyun ve kısa öykü yazarı sıfatları ile özleşen bu ufak dev adam, bu sefer- her ne kadar kendisi asla kabul etmese bile- müzisyen kişiliği ile karşımızda olacak.  Verimlilik pınarından kana kana içen Woody Allen, aykırılığı, burnunun dikine giden, lafını sakınmayan kişiliği ile dünyada en saygı gören yönetmelerin başında yer alıyor. Ve birçoğumuzun idolü (benim olduğu kesin) bu şahsın karşımızda New Orleans Jazz Band ekibi ile klarnet çalmasını izleyecek olmamız ne kadar güzel bir yılbaşı armağanı. 2005’i daha güzel nasıl noktalayabiliriz?

Bu ufacık adam, bakımsız saçları, büyük burnu, kemik çerçeveli gözlükleri ve bol kesim bej ağırlıklı tonlardaki kendine özgü kıyafet modası ile ergenliğinin ilk zamanlarından beri klarnet ile uğraşmakta. Bunun elbette en büyük nedeni radyoda duyduğu Swing müziği ve bunu takiben kulaç atarak açıldığı caz müziği. Adeta bu müzik ile çarpılan sanatçı, kendini yakın hissettiği klarnet’e olan aşkından dolayı, sahne adını alırken hayran olduğu klarnetçi Woody Herman’ın (asıl adı Woodrow Charles Herman / 16 Mayıs 1913 – 29 Ekim 1987) adını almış. Böylece deli olduğu klarnetçiyi ölümsüzleştirmiş.

 Nota bile bilmeyen, tamamen amatör ruhla hareket eden Woody Allen1973’te çıkan Sleeper filminin müziğini kaydettiği Preservation Hall Jazz Band grubuyla klarnetçi kimliği ile ilk defa gündeme gelmiş. O gün bugündür bir çok filminde müzik çalan sanatçı, ayrıca koşulsuz (film çekimleri ve seyahatleri haricinde) her Pazartesi akşamı saat 20.30’da Manhattan’daki Carlyle Hotel’deki barda şu anki grubu New Orleans Jazz Band ile çalmakta. Hayatında yaşadığı en doruk ve düşük anlarda bile Pazartesi konserlerini sektirmeyen sanatçı, klarnete olan tutkusunun ne kadar öncelikli olduğunu her fırsatta vurgulamakta. Bir de hep dediği gibi “başarılı olmanın en önemli unsuru, olunması gereken yerde olmaktır” konseptine sadık kalınca formül kendiliğinden işliyor. Zaten bundan dolayı her konseri kapalı gişe satıyor. Ancak Woody’nin tek sorunu var o da Carlyle Hotel’deki konserlerinin kişi başı 85 USD’de olması. Fakat 85–90 kişi kapasiteli olan kulübün, yedi kişilik grubun giderlerini ancak karşılayacağını unutmamak gerekiyor. Nitekim alışkın olduğumuz konser fiyatlarına kıyasla Woody Allen and his New Orleans Jazz Band konserleri nispeten daha pahalı oluyor.

Elbette konsere gelen çoğu dinleyici müzikten öte Woody’yi görmeye geliyor ancak bu Woody’nin zerre kadar umurunda değil. Onun amacı her konserde grubunun arasına sinip, gözlerini kapatarak, doğru veya yanlış, taptığı müziği dinleyenler ile paylaşmak. Burada ne film var, ne komedi ne de oyun, sadece idealini gerçekleştiren yaşlı bir beden içindeki haylaz bir müzisyen. 14 Kasım Pazartesi günü satışa çıkan konserin biletlerinin tümü Türk sanatseverler tarafından 5 saat gibi rekor bir süre içinde tüketildi. Dünyanın diğer yerlerinde olduğu gibi beklenen senaryo İstanbul’da da yazıldı.

Kalıcılığın ölmemekle sağlanacağına inanan Woody Allen’ın New Orleans Jazz Band ekibi, klarnette Woody Allen’ın yanı sıra banjolarda projenin müzik koordinatörü Eddy Davis, kontrbasta Conal Fowkes, bateride Robert Garcia, piyanoda Cynthia Sayer, kornoda Simon Wettenhall ve trombonda Jerry Zigmont’tan oluşuyor. Yıllardan beri bu ekip ile çalan sanatçı her fırsatta çok berbat bir müzisyen olduğunu beyan ediyor. Bunun nedeninin yeteneksizlikten kaynaklandığını çekinmeden vurgulayan sanatçı her gün çalışmasına rağmen ancak bu kadar yapabildiğini söylüyor. Fakat konserleri izleyen dinleyicilerin yorumları tam aksini iddia ediyor. Belki kendini bu kadar aşağı görüp sert eleştirilerin hedefi olmaktan kurtuluyor, belki de mütevazılığı gerçeği görmesini engelliyor. Ancak şu bir gerçek ki, bazılarımız için yaşayan bir efsane olan bu nevrotik, obsesif ve umutsuzca romantik olan şahsiyetin sahnede oyuncağı ile mutlu melodiler çalacak olması eşsiz bir an olacak.

Altmışlardan beri yoldaşı ve aynı zamanda grubun direktörü olan Eddy Davis’e göre Woody Allen her ne kadar kendisine bir müzisyen olarak inanmasa bile, yaptığı müziği çok ciddiye alıyor. Bundan dolayı sahnede espri yapmasını, ayağa kalkıp bir iki dans etmesini beklemeyin. Woody’nin 1999 tarihli Sweet And Lowdown filminde Sean Penn’in rol arkadaşı olan Eddy Davis sahnede Woody Allen’in çok az güldüğünü ifade ediyor. Programlanmış bir akıştan öte her konserde grup Woody’nin tercihine göre farklı parçalar çalıyor, böylece müziği taze tutuyor. Caz o an yaratılıyor, Woody’nin klarnetinden çıkan melodiler o gece doğup bir daha duyulmamak üzere ölüyor. Son dönem filmlerinde caza olan aşkını alttan alta işleyen Woody Allen her fırsatta, Duke Elligton’a göre cazın özeti olan Sidney Bechet gibi çalmak istediğini belirtiyor ancak bunun imkânsız olduğunu da bıyık altında ifade ediyor.

Basit, sakin, teknikten uzak, ham müzik yapan Woody Allen and his New Orleans Jazz Band, 29 Aralık akşamı yürüklerimizi fethetmeye geliyor. Onun için fazla düşünüp, tahmin yürütmeye çalışmayın, erken bilet alanlar arasındaysanız, kendinizi tebrik edin ve sadece müziğin akışına göre ayakucunuzla tempo tutun. İnanın çok keyifli bir gece yaşayacaksınız.

Woody Allen and his New Orleans Jazz Band :

Woody Allen (klarnet) / Eddy Davis (müzik koordinatörü – banjo) / Conal Fowkes (kontrbas) / Robert Garcia (davul)  / Cynthia Sayer (piyano) / Simon Wettenhall (korno)  /Jerry Zigmont (trombon)

www.tikabasamuzik.com isimli sitenin Küçük Dev Adam : Woody Allen sayfası, Creative Commons kapsamında alıntılanmıştır.